„Spoglądasz za siebie –
Niczego nie widzisz.
Przed tobą mrok
I życia gęsta dżungla."
(...)
EL nie panuje jeszcze nad swoim życiem, nie wie jaką drogą ma iść i co zrobić ze sobą (nadal nie jest jeszcze gotowy do kierowania swoim życiem w żadnym jego aspekcie: zawodowym, uczuciowym, moralnym itp.).
Jeszcze zupełnie nie zna swoich możliwości, nie ma celów i nie wie, co tak naprawdę jest w życiu najważniejsze i najistotniejsze.
To zagubienie i niezdecydowanie, wynikające ze zbyt wolnego poznawania świata i wyrabiania w sobie umiejętności jego rozumienia — trwa już dość długo i EL zaczyna uświadamiać sobie, że tak dłużej już się nie da funkcjonować.
Do tej pory chował się nieco za fasadą młodości, niewiedzy i niedoświadczenia, a także za otaczającymi go osobami dorosłymi, które w dużej mierze decydowały za niego.
EL dochodzi do momentu, w którym nie sposób już unikać samodzielności i wie, że skończył się już swego rodzaju okres ochronny.
To sprawia, że w dość gwałtowny sposób dociera do niego, że nie może stać w miejscu, że natychmiast musi sam zacząć podejmować wszelkie decyzje i brać odpowiedzialność za wynikające z tego tytułu skutki oraz ponosić konsekwencje wszystkich swoich działań.
A musi szybko zacząć działać, bo wymusza to na nim otaczający go, pędzący świat, który nie zamierza czekać na to, aż EL raczy sam do tego dojrzeć.
eLKa
Spodobało Ci się?
Zamów tomik poezji „Drżenia niedojrzałości" w formie elektronicznej lub drukowanej.