Niespodziewanie poznaliśmy najskrytsze oczekiwania Kaczyńskiego wskazującego jego wizję idealnego kandydata na prezedenta i trzeba przyznać, że gust ma niezwykle wyrafinowany i... mierzy bardzo wysoko.
Co prawda, oczywiście, prawdopodobnie nigdy takiego nie będzie miał, bo w końcu i on musiałby mu zaoferować cokolwiek w zamian – a tu przecież „mniej niż zero" – ale kto bogatemu zabroni marzyć.
Paranoja męskiego jakże inaczej Kaczyńskiego przekracza kolejne, wydawałoby się, że niewyobrażalne do tej pory granice absurdu.
Kolejne Igrzyska Olimpijskie jeszcze się dobrze nie zaczęły, a dla niektórych już się skończyły.
I nie mówię tu o zawodnikach, którzy startowali w konkurencjach rozgrywanych jeszcze przed oficjalnym otwarciem tych Igrzysk, bo to już samo w sobie jest kuriozalne, gdyż w moim mniemaniu deprecjonuje ich udział w tej imprezie.
Stopień degrengolady w PISie osiąga już wartości krytyczne, a coraz bardziej przerażeni członkowie najbardziej zorganizowanej i największej mafii w tej części Europy zaczynają wykonywać niezwykle nerwowe ruchy mające im dać szansę pozostania na powierzchni.
Odnoszę przedziwne wrażenie, że w kwestii piłki nożnej mentalnie zostaliśmy w głębokich czasach PISowskiej komuny, która w irytująco bezczelny, tępy i prostacki sposób szerzyła debilną, czerwoną propagandę.
Żyjemy w kraju, w którym nic nie jest takie jakie powinno być, a odpowiedzialni za to, tradycyjnie, obarczają winą i odpowiedzialnością za zaistniały stan rzeczy wszystkich dookoła, zarzucając im... własne przewiny.
No i po zawodach.
Wczoraj duma Katalonii pozbawiła się szans na udany udział w Lidze Mistrzów, bo na własne życzenie przegrali mecz (dwumecz), który w zasadzie mieli już wygrany.
To ostatnie stwierdzenie, może dość odważne w obliczu gry z PSG i przeciw takim zawodnikom jak Mbappe, ale po raz kolejny potwierdziła się, moim zdaniem, dramatyczna indolencja trenerska i bezmyślność Xaviego.
Pod koniec stycznia gruchnęła wiadomość, że dwie osoby (podawano wcześniej i większą liczbę ofiar) podczas wchodzenia na szczyt Śnieżki w Karkonoszach zsunęły się do Kotła Łomniczki, w którym straciły życie po około 900m niekontrolowanym zjeździe po lodzie, śniegu, krzakach i kamieniach.
Mój ulubiony Prezydent nieustannie wykonuje ciągle piruety wielokrotne, wkręcając się coraz bardziej w beton własnej bezmyślności i panadprawości.
Do tego, wielu obrońców prawdziwej polskości demonstruje pod wybranymi więzieniami swoją jedność ze skazanymi przestępcami.
To co się dzieje wokół prominentnych urzędników tego kraju zamieszanych w aferę gruntową przechodzi już ludzkie pojęcie o Państwie prawa i sprawiedliwości.
Sprawia to, że nawet mówienie czy pisanie o tym zaczyna być tak zagmatwane i oparte na tylu różnych wątkach, że nie da się tego ogarnąć na jednym wdechu, a liczba dywagacji, dygresji i uzupełnień, czy dopowiedzeń rozjaśniających jakieś detale wygląda co najmniej na obronę pracy doktorskiej, zwłaszcza że promotorów wiedzących wszystko lepiej na podstawie... własnego zdania, a do których można by się odnieść – jest tylu, ile wypowiedzi.
Od ponad dwóch tygodni trwa przed, przed, przed ostatni akt komedio-dramato-farsy, z Prezydentem w roli głównej, chociaż jej tytuł brzmi: „Jak Kamiński podkręcał swój Wąsik".
Państwo bezprawia PIS rozpieprzające wszystko w tym kraju przez ostatnie 8 lat (co najmniej) jest nadal dzielnie reprezentowane przez Prezydenta tego kraju i gorąco wspierane przez prywatne wolne i niezależne od nikogo (jeszcze bardziej niż ten ich Prezydent) media pod nazwą TV REPUBLIKA.
Stary rok w naszym kraju został zakończony przez najrozmaitszych jego obywateli z naprawdę mocnym przytupem.
Walec przemian zaczął się toczyć po wertepach korygowanej autostrady wolności, demokracji i sprawiedliwości, i równocześnie powoduje wielkie dyskusje oraz natychmiastowe oceny sposobu jego prowadzenia.
Nowy rząd, zgodnie ze swoimi zapowiedziami, wziął się od razu do sprzątania zastanej stajni Augiasza.
Faktycznie okazuje się to być zajęcie konieczne i wymagające babrania się w gównie, a zatem nie dziwi wcale, że wszystko śmierdzi niezwykle mocno przy każdej łopacie łajna wywalanej na zewnątrz.
Zakładam, że ile tego tam jest – dowiemy się dopiero, gdy dokopią się do posadzki, ale na razie widać, że cały ten syf sięga niemal powały.
Zazwyczaj staram się powstrzymywać osobiste wycieczki do „polityków", tak by nadal móc traktować ich jak ludzi, którzy mają prawo do własnego zdania i wyznawania nawet dowolnie głupiej odpowiadającej im ideologii.
Jednak w obliczu żenady, wieśniactwa i bezczelności jakie pokazują niemal wszyscy z suwerennie zjednoczonej prawicy, nawet mimo wielkich chęci, nie da się zachować spokoju ani oceny ich w kategoriach ludzi normalnych, uczciwych i traktujących ten kraj jako nasze wspólne dobro.
Wczoraj radni Warszawy podjęli uchwałę o powstaniu tak zwanej strefy czystego transportu, w największym uproszczeniu zakazującą poruszania się po ścisłym centrum naszej stolicy starymi, zdezelowanymi samochodami, a w zasadzie wrakami.
Oczywiście napędzany fałszywym poparciem PISu tłum klakierów suwerennej pseudo wolności, w sposób chamski i prostacki protestował i zakłócał demokratyczne obrady władz miasta – okazując fikcyjną troskę o... no właśnie nie wiadomo o co.
A jednak pozostaję przy swoim odnośnie oceny tego Prezydenta.
W zasadzie niczym nie ryzykowałem wskazując, że nie wierzę w samodzielność, mądrość i propolskość Adriana.
Dzisiaj od rana wszyscy zostali zelektryzowani tweetem Szefa Gabinetu Prezydenta Marcina Mastalerka dotyczącym oczekiwanego desygnowania kogoś na stanowisko Premeria RP.
Znawcy tematu prześcigają się w naukowo motywowanych powodach do wskazania takiego czy innego kandydata.
Jedni odnoszą się do logiki, inni do tradycji, kolejni do zależności politycznej, jeszcze inni do rzucania monetą.
Od kilku dni rozwija się w najlepsze medialny konflikt na linii Zibi kontra coraz szersze grono pseudo prawicy.
Mam wrażenie, że prawdziwie polscy bojownicy o cokolwiek i z kimkolwiek – postanowili nagle wyzwać na pojedynek kogoś, kto „chodzi" w zupełnie innej wadze i gra w dużo wyższej lidze.
15.10.23, a w zasadzie do 16.10.23 do około 3ciej nad ranem – odbywały się WOLNE i quasi równe wybory w naszym pięknym kraju.
Zaskakująco niemal wszyscy ogłosili wielkie zwycięstwo, czym kompletnie zamieszali w głowie i tak dramatycznie zakręconego już suwerena.
Za to za klęskę i kompletną porażkę swój rezultat uznała partia, która osiągnęła lepszy wynik niż w poprzednich wyborach, czyli Konfederacja...
Nawiedzona prezesina, jeżdżącą po Polsce i siejąca nienawiść do wszystkiego i wszystkich, w ramach kolejnych spotkań wyborczych ze swoimi lizusami... odwiedza kolejne wsie i miasteczka, by zapalczywie przemawiać... do wybranych i przebranych klakierów wpuszczanych na te kuriozalne spotkania pod silną eskortą i wielką policyjną obstawą.
Codziennie potwierdza się, że nasz (nie)rząd jest systemowo prorosyjski i antyukraiński, a do tego działa według precyzyjnych zaleceń z Kremla.
Dowody są tak oczywiste i zatrważające, że należy się spodziewać, że niedługo rosyjski będzie u nas językiem urzędowym.
Dostajemy kolejne informacje dotyczące badanych szczegółów masakry przy moście Dębnickim w Krakowie.
Prokuratura uruchomiła jakichś bardzo biegłych biegłych, którzy od dwóch miesięcy gorliwie analizują wszelkie dostępne im dane dotyczące przebiegu tego tragicznego wypadku.
Słyszymy, że robota aż im furczy w rękach, analizują filmy, zapisy video, czarne skrzynki wyciągnięte z żółtego wraku, namierzyli nawet nawalonego Angola, który był ostatnią osobą, która widziała to Renault z bliska, bo niemal przejechało mu po butach wpadając na skrzyżowanie...
Teoretycznie wszystko się zgadza, tylko że odnoszę wrażenie, że prowadzący śledztwo pędzą równie bezmyślnie, co badane Renault.
Nieśmiertelny prawdziwy Polak Jarosław Jakimowicz za wszelką cenę postanowił istnieć w swojej próżni i ciągle ma nadzieję, że jego pusty wszechświat stale będzie się rozszerzał.
Wyrzucenie go nawet ze sprzedajnej TVP nie otrzeźwiło go ani trochę, a wręcz przeciwnie – odpływa w coraz odleglejsze otchłanie absurdu.
I znowu czkawką odbijają się, dość częste, nieprecyzyjne wypowiedzi, które mało klarownie lub trochę nie na temat wypuszcza się w eter w danej sprawie, czasami tylko dlatego, że ktoś jest jakkolwiek kojarzony z tematem.
Tym razem padło na Krzysztofa Hołowczyca, który po wypadku słynnego już żółtego RMRS, kończącego pijacki rajd pod mostem Dębnickim w Krakowie, uraczył nas kilkoma złotymi myślami krążącymi w dalekiej orbicie tej sprawy.
Nie da się nie wrócić do krakowskiego wypadku, a w zasadzie masakry na własne, bezczelne życzenie.
Tym bardziej, że wczoraj odbył się pogrzeb głównego winowajcy i mordercy, którego imię i nazwisko na zawsze pozostanie już synonimem bandyckiej mentalności zakompleksionych, nieprzystosowanych do życia w społeczeństwie miernot, sztucznie podbijających swoją rzekomą wartość życiem na krawędzi, poza prawem i wbrew uczciwym zasadom oraz obowiązującym przepisom przestrzeganym przez innych.
Docierają do nas echa ostatniej przemowy Putina, w dużej mierze skierowanej przeciwko Polsce i obecnemu rządowi.
Piramida kłamstw, przekręcania historii, prawdy i logiki jest tak ogromna, że nawet Cheops popadłby w kompleksy, gdyby na chwilę otworzył oczy, przeciągnął się i wyszedł na siku ze swojego „sennego domku", bo nawet z Gizy mógłby dostrzec wierzchołek tej kupy gruzu, syfu i kamieni usypywanej przez Putina idącego w ślady Syzyfa.
Im większy kamień chce wtoczyć na górę, tym szybciej z nim spada, ale w międzyczasie targa tam jakieś wory ze śmieciami i upycha je coraz wyżej.
Wiadomość dnia, która rozpoczęła sobotni poranek, jest kolejnym dowodem na debilizm w najbardziej ekstremalnej formie.
Czterech pijanych, naćpanych kretynów, przekonanych, że kasa daje im inne prawa niż ma je reszta, traktowana przez nich jak plebs, motłoch i gorszy sort – dość gwałtownie zakończyło swoje puste, a przy tym przepełnione pogardą dla innych, życie – mało efektownym, żenującym dachowaniem pod mostem Dębnickim w Krakowie.
Od kilku dni (od przedwczoraj) zaskakują wszystkich informacje związane z dramatem jaki rozegrał się na promie w drodze z Polski do Szwecji.
Piszę na promie, choć to co najgorsze działo się właściwie poza nim, ale tak naprawdę zmienna sytuacja wskazuje, że lwia część dramatu rozegrała się jeszcze na pokładzie.
Od miesiąca mielony jest temat afery obyczajowej w „Szkle kontaktowym", związanej z bezmyślnym „żartem" Krzysztofa Daukszewicza – jednego z komentatorów w tym programie – skierowanym do Piotra Jaconia, prowadzącego w TVN24 program informacyjny „Dzień po dniu".
Kolejne przeciąganie liny związane z walką o władzę powoduje zaślepienie większości obywateli tego kraju i koncentrowanie się na utrzymaniu polaryzacji poglądów i przekonań.
To może być bardzo złudne i niebezpieczne, bo dla politycznych celów można dać się zapędzić w kozi róg lub zagubić w ocenie tego co jest dobre, a co złe.