I CÓŻ DALEJ?

„Nagle ruiną tylko staje się świat
Latami przeze mnie wytrwale tworzony,
Po rannych marzeniach zanika już ślad
W otwartych dłoniach piasku strumieniem rzeźbiony"
(...)

To absolutne przeciwieństwo poprzedniego wiersza.
Rezygnacja i załamanie EL po rozstaniu i dość niespodziewanym zakończeniu poprzedniego związku.
To powoduje, że w tym momencie jest zupełnie bez wiary w przyszłość, w szczęście i realizację marzeń.
W jego głowie dominują smutek, zawód, niedowierzanie i apatia oraz brak nadziei na to, że uda się wszystko poukładać na nowo.
Świat jaki znał EL właśnie się skończył i nie ma na razie żadnego światełka w tunelu ani myślenia o przyszłości.
Jest tylko smutne przekonanie, że coś minęło bezpowrotnie i nie ma już szans na przywrócenie, czy odzyskanie tego co stracił.
Dookoła dominuje przerażająca pustka, której towarzyszą rozpacz, zagubienie, bezradność, niewiara w siebie i samotność.
El na razie nie widzi dla siebie żadnej przyszłości i koncentruje się na żalu i cierpieniu, bo to są teraz jedyne emocje jakie odczuwa, a one są na tyle silne, że przytłaczają go kompletnie i uniemożliwiają mu racjonalne funkcjonowanie i myślenie o tym, co później.
eLKa

Spodobało Ci się?

Zamów tomik poezji „Drżenia niedojrzałości" w formie elektronicznej lub drukowanej.

 

Przejdź na stronę sklepu