I WIECZÓR ZNÓW

„Z oddali słychać dźwięk gitary
I głos niosący ciepłe słowa
Splecione razem z obłokami
Nadziei i wiary w życie nowe"
(...)

 

A to jest wiersz o nadziei, że jeszcze będzie przepięknie.
Można tu wyczuć jakieś uzyskane już wcześniej doświadczenie życiowe, nabyty spokój w stosunku do oczekiwań i wyobrażeń o świecie.
Widać, że EL przeżywał już chwile szczęścia i uniesień.
Ale daje się zauważyć, że na pewno i porażki nie były mu obce.
EL rozumie, że życie nie jest jedynie bajkowym pasmem sukcesów, ale składa się również z upadków i przegranych.
Uważa jednak, że niepowodzenia należy traktować jako naukę, by nie powielać i nie popełniać już nigdy takich samych błędów.
Potrafi docenić to wszystko, co w jego życiu było dobre i wie, że do osiągnięcia pełni szczęścia potrzebna jest cierpliwość, wyrozumiałość, wiedza i opanowanie, pozwalające zachować właściwą perspektywę, by móc poprawnie odróżniać i oddzielać rzeczy istotne od błahostek.
EL, próbując cieszyć się bieżącą chwilą wierzy, że nadejdzie jeszcze lepszy czas dla niego i w końcu, wreszcie będzie szczęśliwy, ale wie też, że sam musi zadbać o to, by stworzyć warunki do tego, by szczęście mogło do niego zawitać i nie zamierza jedynie stać i biernie przyglądać się temu z założonymi rękami.
Z postawy i podejścia do życia El emanuje swego rodzaju zdystansowanie wynikające z nabytego już doświadczenia, a wdzięczność i pokora wobec świata i życia, są dowodem na to, że El z powodzeniem pokonuje kolejne szczeble drabiny swojej dojrzałości.
Osiągnięcie takiej równowagi psychicznej, popartej cierpliwością w oczekiwaniu na lepszy czas i wykorzystanie nadarzających się szans wskazuje, że EL jest w pewien pozytywny sposób pogodzony ze światem, a to wreszcie wróży jeszcze dużo dobrego na przyszłość.
eLKa

Spodobało Ci się?

Zamów tomik poezji „Drżenia niedojrzałości" w formie elektronicznej lub drukowanej.

 

Przejdź na stronę sklepu