„Pomiędzy palcami twego zagubienia
Cieniutkim strumyczkiem czas stale przecieka.
Nie mogąc znaleźć celu i sensu istnienia,
Wciąż czekasz, chcąc spotkać i w sobie człowieka"
(...)
Zagubienie, niepewność i obawa EL, że życie dookoła kompletnie przerasta jego umiejętność i zdolność do radzenia sobie z nim.
To również wątpliwości EL co do swojej gotowości właściwego nim kierowania oraz wzięcia na siebie i udźwignięcia wymaganej od niego odpowiedzialności za podejmowane decyzje.
El ma świadomość, że jego niezdecydowanie, obawy i wycofanie powodują, że traci czas, marnuje okazje i bezpowrotnie zaprzepaszcza szanse, które dostaje od życia.
Niestety są to straty, których już może nie dać się nadrobić.
To swoiste napomnienie siebie samego ma służyć większej mobilizacji EL i wymuszeniu na sobie właściwej asertywności, która pozwoli mu na osiągnięcie swego rodzaju równowagi, koniecznej do wyrobienia w sobie umiejętności szybkiej i pewnej oceny własnych możliwości, a także zdolności świadomego podejmowania ryzyka.
Te cechy są niezbędne do tego, by skutecznie iść naprzód i odnosić sukcesy.
Ich dotychczasowy brak u EL spowodował, że pozostał z tyłu, stracił impet i ma wiele do nadrobienia.
Już i tak nie przywróci zmarnowanych dni, nie wymaże ani nie odwróci popełnionych błędów, teraz chodzi o to, by nadal nie popełniał kolejnych, nie stał zagubiony w miejscu, a w zamian uwierzył, że potrafi odpowiedzialnie zapanować nad własnym życiem.
Musi to zrobić i ruszyć naprzód, bo ono wcale nie czeka, tylko błyskawicznie przemija, a nikt poza nim nie weźmie na siebie za nie odpowiedzialności ani nie pokieruje nim za niego.
eLKa
Spodobało Ci się?
Zamów tomik poezji „Drżenia niedojrzałości" w formie elektronicznej lub drukowanej.