„Wydarte
Z rutyny spokoju
Myśli błędne koło,
Kwadraturą swoją
Podkreśla
Niewiedzy Labirynt"
(...)
Szarpanie się i mocowanie z życiem EL prowadzi w efekcie końcowym do klęski wszelkich jego pragnień i prób poradzenia sobie z rozmaitymi, licznymi wyzwaniami.
Osamotnienie i bezsilność EL doprowadzają ostatecznie do rezygnacji, apatii oraz... niemal niemej, bardzo nieśmiałej i cichutkiej pretensji do świata, że stłamsił i zadusił wszystkie jego plany i pragnienia.
Tragizm EL polega również na tym, że życie wokół potrafi dać mu przykłady i dowody na to, że są tacy, którzy sobie świetnie radzą, są szczęśliwi i spełnieni.
Manieryczny, niecierpliwy, schizofreniczny i roszczeniowy El gubi się w swoich własnych oczekiwaniach wobec życia, a jednocześnie ma pełną świadomość nieubłaganego upływu czasu oraz wie, że go zmarnował i bezpowrotnie stracił.
To pogłębia jego frustrację, gdyż EL w ogóle nie rozumie gdzie popełnia błędy ani co miałby zmienić i dlaczego za każdym razem ponosi porażkę.
Brak umiejętności określenia swojej sfery komfortu, wyznaczenia realnych i możliwych do zrealizowania celów, a tym bardziej stabilnej i konsekwentnej próby ich osiągnięcia powodują, że gubi się w labiryncie sprzecznych ze sobą jego własnych wizji.
Niezrozumienie świata i reguł nim kierujących powoduje, że nie potrafi dostrzec i wybrać właściwej drogi do własnego szczęścia.
Ciągła emocjonalna niedojrzałość nie pozwala mu na pełne, prawdziwe i spełnione przeżywanie miłości, zatraconej gdzieś w niezrozumieniu i niedookreśleniu jego własnych pragnień i oczekiwań.
Błądzi nieco po omacku, coraz bardziej zagubiony i szukający wskazówek, bez których zaczyna poddawać się i rezygnować z walki o swoje szczęście.
Zaduma nad sobą i przyczynami swoich porażek są jednak zbyt płytkie i powierzchowne, by móc przynieść jasną odpowiedź i pozwolić mu na zmianę swojej postawy i sposobu działania.
eLKa
Spodobało Ci się?
Zamów tomik poezji „Drżenia niedojrzałości" w formie elektronicznej lub drukowanej.