Niezaspokojona posłanka Lichocka

3.09.2020

Dzisiaj okazało się, że współczucie Prezydium Sejmu dla Pani poseł Joanny Lichockiej wymusza na nim przyznanie się do krótkowzroczności, czy wręcz totalnej ślepoty.

Aż dziwne, że zajęte sobą Prezydium w ogóle dojrzało cokolwiek, ale jak widać dostało rozkaz, by jednak ostatecznie nic nie widzieć i mieć amnezję.

Pani poseł musi na przyszłość bardziej uważać, bo tak sugestywne wymachiwanie najdłuższym palcem, nad którym w ogóle nie panuje, może ją kiedyś doprowadzić do utraty oka.

Dobrze, że nie chciała się podrapać po nosie, bo skończyłoby się krwotokiem.

Gorzej, że chociaż Prezydium to umknęło, to przecież cała Polska widziała, a jej inteligentniejsza i bystrzejsza część – zrozumiała gest i przesłanie.

Fakt, że Pani poseł jest w tak wielkiej desperacji, że zdecydowała się wszystkim wokół ostentacyjnie demonstrować czym i jak musi sobie radzić, by zaznać odrobiny radości – nie może jednak pozostać bez choćby śladowej empatii, nawet u niewiernych.

Jednak z drugiej strony otwarte promowanie przez Panią poseł masturbacji i żarliwe zachęcanie do niej innych posłów jest jak się wydaje, z tego co pamiętam, sprzeczne z nauką Kościoła, bo chyba nie o taką miłość bliźniego tam chodzi.

Zapewne w ramach dbałości o czystość moralną Pani poseł, ustami swoich nieskalanych moralnie kapłanów, zostanie jej udzielona surowa reprymenda.

Jeśli dodatkowo jeszcze mieliby jej pogrozić palcem, to będą musieli uważać, aby robić to wskazującym, a nie środkowym, bo ich szczere oburzenie, głośno wyartykułowane przez wypowiadane z odrazą: a FU, mogłaby odczytać jako zaproszenie do orgii i gorąco odwzajemnić z doznawaną wreszcie rozkoszą.

Powinna jednak pamiętać, że prawdopodobnie jest dla nich dużo za stara i do tego jej płeć też może nie być optymalna, co może sprawić, że znowu przeżywając męki Pańskie nie dojdzie do wymarzonego i wyczekiwanego szczytu.

Ale w końcu każdy ma jakąś swoją Golgotę.

W związku z tym frustracja i niezaspokojenie Pani poseł mogą ciągle narastać, co pozwala przypuszczać, że już niedługo będziemy świadkami kolejnej, jeszcze bardziej wyrazistej demonstracji jej nieszczęścia i niespełnienia.

Obawiam się, że wtedy Prezydium wraz ze wszystkimi posłami będą musieli na długo zniknąć z Wiejskiej, by w najmniejszym nawet stopniu nie być posądzonymi o to, że jednak może cokolwiek widzieli.

Nie wiem tylko, dokąd i jak daleko musieliby wyjechać wszyscy prawdziwi Polacy (którzy nadal bezkrytycznie chłoną wszystko, co poda im ich telewizja) – gdyby zobaczyli ponowne show Pani poseł i zniesmaczeni chcieliby o nim zapomnieć.

Bowiem nie ma już chyba zbyt wielu miejsc, w które (nawet według niezwykle karkołomnych, broniących jej interpretacji) mogłaby się jeszcze chcieć podrapać Pani poseł robiąc swoje obsceniczne gesty, tak by nie urazić i samego suwerena.

Jedynym ratunkiem pozostaje wiara w to, że Pani poseł dozna kiedyś wreszcie zaspokojenia niespełnionych fantazji.

Pomocny mógłby okazać się nieodżałowany showman Janusz Palikot, który chętnie i ze znawstwem prezentował profesjonalne różowe gadżety mogące stanowić skuteczne i ostateczne wybawienie dla Pani poseł.

Tym bardziej, że jak widać, Pani poseł Lichocka zapewne już zbyt długo przebywa w mało męskim środowisku, które nie potrafi sprostać wyrafinowanym oczekiwaniom tej prawdziwej Polki.

Niestety potwierdza się, że towarzystwo leśnych dziadków nie daje nadziei na szczęśliwe i spełnione życie.

Oni, jedynie w ramach szerzonej przez siebie propagandy, potrafią długo i namiętnie opowiadać o tym, że prowadzą suwerena do krainy wiecznej ekstazy.

Pani poseł jest jednak wyraźnym dowodem na to, że wcale tam jeszcze nie doszła, jak z resztą i większość pędzonego stada.

Obawiam się, że w ogóle idą nie w tę stronę co trzeba, a poza tym, to mam nieodparte wrażenie, że El Dorado i tak jest dostępne wyłącznie tylko dla tych, którzy w ramach dobrej zmiany już dawno wleźli do koryta.

A reszta niech się pier..li, czy tam drapie.

Ja Ja, Polak mały