Żyjemy w kraju, w którym nowe elity budowane z bandy usłużnych kuglarzy, kombinatorów, krętaczy i karierowiczów stale i bezczelnie zasłaniających się Bogiem, honorem i fałszywą miłością do ojczyzny – w najlepsze, bezkarnie kręcą coraz większe lody – niczym najlepiej zorganizowana mafia na świecie.
Każda forma krytyki, dociekania prawdy i poddawania w wątpliwość ich uczciwości i kompetencji, pomimo ewidentnych dowodów przestępstw, defraudacji publicznych pieniędzy, nadużyć i naruszeń prawa – natychmiast jest płaczliwie i żenująco okrzykiwana atakiem na... wolną Polskę, ciemiężony naród, tradycje, Kościół i Bóg wie co jeszcze.
W Ameryce (USA) dzień jak co dzień.
Jakiś kolejny, skretyniały, nieszczęśliwy, nieprzystosowany do życia w społeczeństwie nastolatek zastrzelił w Oxford, w okolicach Detroit (Michigan), kilka osób w swojej szkole, bo prawo tego kraju uznaje, że giwera jest najlepszym sposobem na obronę swojego świata i utrwalanie wolności jednostki.
W tym dziwnym kraju większość wolnych obywateli uznaje, że najlepszą taką obroną jest atak i ci najbardziej wolno myślący bezmyślnie kreują i wycinają własną, przerażająco pokręconą rzeczywistość swoimi automatycznymi, wielostrzałowymi „maczetami".
Taka nowoczesna amerykańska dżungla widziana i analizowana z perspektywy pseudo logiki matki Pawlaka z „Samych swoich" – tylko, że tu raczej nikomu nie jest do śmiechu.
Po kilku tygodniach bycia warzywem zmarł niejaki Waluś, który został śmiertelnie uderzony (celowo) przez niejakiego Zalesia.
Obaj „dżentelmeni" brali udział w kretyńskiej rywalizacji, szumnie i mylnie nazywanej sportem, a polegającej na... biernym czekaniu aż przeciwnik przywali rywalowi w twarz otwartą dłonią.
Nawet nie będą przytaczał żadnej chorej nazwy nadanej temu prymitywnemu mordobiciu, którego efektem z jednej strony jest trup, a z drugiej dumny z siebie gość, ściskający w łapskach jakiś pucharek, który dostał za spektakularne zabicie człowieka.
Nie wiem kto sankcjonuje prawnie tego typu barbarzyńskie idiotyzmy, ale widząc euforyczne reakcje milionów ekscytujących się różnymi formami tzw. MMA – liczba dewiantów i zwolenników bezsensownego bestialstwa oraz bezmózgiego mordowania – przeraża.
Jesteśmy w przededniu baraży do Mistrzostw Świata w piłce nożnej w Katarze.
Tradycyjnie mocarstwowe ambicje wszystkich naiwnych, stale bezpodstawnie wierzących w jakąś nadprzyrodzoną moc, siłę i umiejętności Polaków, którzy z jakichś (niesprecyzowanych nigdy przez nikogo) przyczyn mieliby być narodem wybranym również i w piłce nożnej – po raz kolejny prowadzą do oczywistej frustracji, zawodu i żalu, że znowu coś poszło nie tak.
Na naszych oczach zdaje się urzeczywistniać cyklicznie celebrowany i niezmiennie, nieustannie historycznie potwierdzany, swoisty schemat nabudowywania oczekiwań, dmuchania balonika, prężenia muskułów i grożenia wszystkim palcem, a potem szukania winnych kolejnej narodowej tragedii i klęski.
Nieuprawnione moim zdaniem przyznawanie piłce nożnej statusu sportu narodowego prowadzi do sztucznego budowania wrażenia, że są jakieś (jakiekolwiek) logicznie wytłumaczalne i klarowne dowody na choćby potencjalne nawet szanse Polski na bycie hegemonem nie tylko w „kopanej", ale w ogóle w... czymkolwiek.
W ramach obchodów Dnia Niepodległości odbywa się państwowy pochód- marsz obrońców ich cywilizacji, prowadzony na przekór wszystkim zacofanym Europejczykom, nieświadomym roli i powołania biało-czerwonych, chrześcijańskich herosów.
Niejaki Bąkiewicz, starający się wyglądać na przeora tej groźnej krucjaty, zagrzewa współwiernych do siły, wytrwałości i konsekwencji w „niesieniu KRUŻGANKA oświaty i cywilizacji łacińskiej na Zachód"...
Jak rozumiem historyczne zasługi tych linii rodowych, z których wywodzą się wszyscy go popierający - sięgają już o wiele dalej niż nam się do tej pory wydawało.